Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

árian

  • verb [ weak ]
Dictionary links
Wright's OE grammar
§536; §643;
Add:
to honour,
with dat.
Show examples
  • Ára þínum fæder (árig ðone fæder, L., áre fæder ðín

    honora patrem,

      R. Mt. 19, 19), Ll. Th. i. 44, 15.
with acc., Bt. 41, 2; F. 246, 19 (in Dict.).
to shew mercy, kindness, with dat. inst.
to do kindness
Show examples
  • Ára mé and genere mé of deáþes bendum,

      Bl. H. 89, 22.
  • Ic þé bidde þæt þú mé árige

    ut eripias me,

      Ps. Th. 39, 15.
  • Ne yld þæt þú mé árie, 21.
  • Drihten him þone þearfan geheóld, ꝥ hé him miltsian sceolde, ðá þára óðerra manna him nán árian ne wolde,

      Bl. H. 215, 2.
  • Gif wé beóð on hwylcum earfoþum . . . gif hé ús árian and miltsian wile,

      51, 30.
to refrain from unkindness, to spare
Show examples
  • Ne árað

    non parcet,

      Kent. Gl. 173.
  • Sé ðe áreð

    qui parcit,

    468.
  • Þá ofslihð se deófol ðe him wiðstandað . . . þá ðe his leásungum gelýfað, þám hé árað,

      Hml. Th. i. 6, 5.
  • Ðú ðínum bearne ne árodest, ii. 62, 8.
  • Ꝥ hé ne furþum wíflice (-um, v. l.) háde árede

    ut ne sexui quidem muliebri parceret,

      Bd. 2, 20; Sch. 185, 11.
  • Ára nú and má wæter of þínum múþe þú ne send,

      Bl. H. 247, 7.
  • Þú nelt árian þǽre stówe

    non parces loco illi,

      Gen. 18, 24.
  • Miltsian and árian mannum,

      Hml. Th. i. 68, 25.
Etymology
[O. Sax. 0. H. Ger. érón.]
Full form

Word-wheel

  • árian, v.